Na een reeks van ‘meetings’, cursussen en treinreizen in de spits kwam vandaag – op 31 mei 2017 – het M-excellentavontuur tot zijn einde. Een half jaar geleden zijn twaalf leerlingen uit 5v (verdeeld in twee groepen van zes) begonnen met het uitvoeren van hun opdracht, die vandaag werd gepresenteerd aan de opdrachtgevers. 

Om een rampscenario te voorkomen op deze 31ste mei, kreeg de groep op woensdag 24 mei een training presenteren van dr. Martin Baasten van de Universiteit van Leiden. Alle do’s en dont’s van het presenteren kwamen aan bod en een fobie voor het twijfelwoordje ‘uh’ werd ontwikkeld. Kortom, een heel nuttige middag.

Precies een week later kwam de groep bijeen voor het gebouw van stichting De Nieuwe Kans, tevens de opdrachtgever van het eerste groepje. Eenmaal binnen werd de PowerPoint gestart en kon het feest beginnen. Voor de ogen van verschillende leidinggevenden binnen de Stichting werd de definitieve uitkomst van het groepje bekendgemaakt. Hun resultaat: minstens veertien nieuwe stageadressen voor jongeren die na een moeilijke jeugd ‘de draad weer op kunnen pakken’, zoals Kas Avedissian verwoordde. Na een uitgebreid applaus en de vragenronde mocht de groep mee lunchen met de jongeren. Een Caribisch broodje met kaas; multicultureler kan bijna niet.

Na de lunch raceten wij naar De Rotterdam voor presentatie numero twee. Eenmaal aangekomen op de 35ste etage van het gebouw, werd er opnieuw een PowerPoint gestart. Deze keer over een campagne voor de verduurzaming van de deelgemeenten Ommoord en Zevenkamp. Gebaseerd op de BOB-campagne van de overheid zijn het nu BEP en NEP die de bewoners van Rotterdam-Oost moeten behoeden voor de ‘onzichtbare telefoon aan de stekker in het stopcontact’, zoals Enifere Schox vertelde. De presentatie werd afgesloten met een passend ‘proost op een groener Rotterdam’.

Ik denk dat ik niet alleen namens mezelf spreek als ik zeg dat zowel mw. Griffioen als dhr. Sira ons zeer goed hebben geholpen bij het behalen van het eindresultaat. We hebben kunnen lachen en dat maakt dat het geven van energie niet meer uitputtend is. Dank daarvoor.

Thom van Ark